Ruiny Zamku

Ruiny zamku muszyńskiego znajdują się w paśmie Koziejówki (636 m), na szczycie stromego wzgórza zwanego Basztą, nad zakolem rzeki Poprad.

Zamek wzniesiono jeszcze za panowania Kazimierza Wielkiego i miał on bronić granicy, nadzorować spław i przewóz towarów oraz pełnić rolę komory celnej. W pierwszym okresie istnienia biskupiego "Państwa Muszyńskiego" w zamku rezydował starosta.

Dostępu do zamku od strony grzbietu bronił głęboki przekop z mostem zwodzonym, a przez bramę w czworobocznej wieży wjeżdżało się na dziedziniec, przy którym stał od wschodu piętrowy dwór starosty. 

Po najeździe Węgrów w 1474 roku, zamek odbudował mistrz Aleksy z Bardiowa, stosując renesansowe detale, m.in. zmieniając wydłużone gotyckie otwory okienne i drzwiowe na szerokie, prawie kwadratowe.  Zamek służył wtedy tylko jako graniczny punkt obronny; jego ranga malała wraz z rozwojem techniki wojskowej.

W XVII wieku zamek bardzo ucierpiał w wyniku pożaru a w XIX wieku opuszczona twierdza była już tylko ruiną. Ostatecznego zniszczenia dokonali prawdopodobnie włoscy kamieniarze, pracujący przy budowie tunelu kolejowego w Żegiestowie, którzy w poszukiwaniu skarbów, wysadzili część murów.